نفریــــــــــــــــــــــــــــــن
روزگاری خواهد رسید همچنان که در آغوش دیگری خفته ای به یاد من ستاره ها را خواهی شمرد تا آرام شوی...دلت هوایم را خواهد کرد...به یاد خواهی آورد باهم بودن هایمان را...به یاد خواهی آورد اشکهایم را...به یاد خواهی آورد آغوشم را...مطمئنم در آن لحظه در دلت میگویی: من آغوشت را میخواهم....
| Power By:
LoxBlog.Com |
من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من
من خودم بودم و یک حس غریب
که به صد عشق و هوس می ارزید
من خودم بودم و دستی که صداقت می کاشت
گر چه درحسرت گندم پوسید
من خودم بودم و هر پنجره ای
که به سرسبزترین نقطه بودن وا بود
و خدا می داند سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود
من نه عاشق بودم و نه دلداده گیسوی بلندو نه آلوده به افکار پلید
من به دنبال نگاهی بودم که مرا از پس دیوانگیم می فهمید
آرزویم این بود... دور اما چه قشنگ
تا روم تا در دروازه نور
تا شوم چیده به شفافی صبح ...
اما افسوس !!!