ســـــــــــــــــــم


نفریــــــــــــــــــــــــــــــن

 

                                             

                                                                       

روزهاي با تـــــــــو بودن ، خــــاطره  هاي با تــــــو بــــــودن را در ذهن تازه ميکردمـــ

آرزوي تکــــــرارشـــــان را ميکردمــــــ

در حسرتـــــ بودمــــ ، که اي کــــــاش ...!

امـــا حال فهميـــده امــــ خاطراتــــتــــ سَــــمّي بـــيـــــش نبــــــود

اينــــــ ســـَــــمـــ را بر دلمــــ ، بــــــر جانــــمــــ ، بر وجودمـــــ تزريق کردي

و

رفـــــــــــــــــــــتـــــــــی

سمي که از آن از بوي تـــن هرزه و نَجــــــس اتـــــــ اســــتــــنشاق ميشـــد

من را با آن مسموم خودتــــــ کردي

مسموميتـــــي که نتيجه ي آن نـــــه مــــــــرگــــ ،  و نــــه راحــــتـــــی  بـــود

بلــــــکه فــــلـــج شدن بـــــود ، فـــــلــــج شدن زندگيــــ بـــــود

ديگران برايــــمـــــ پــــادزهر هاي زيادي تــــجــــویـــز کردنــد

امــــا دُز سَــــمــــِ تــــو چنان بالا بود ، کــــه خدا نيز جــــَوابــــمـــــ کــــرده

حالا ديگر خاطراتــــتـــــ کابوسي بيش نيستـــــ

و

حال آرزو دارمـــــ که اي کـــــــاش ...!

 

 



نوشته شده در چهار شنبه 1 آذر 1391برچسب:,ساعت 11:42 توسط نسرین| |


Power By: LoxBlog.Com