نفریــــــــــــــــــــــــــــــن
روزهاي با تـــــــــو بودن ، خــــاطره هاي با تــــــو بــــــودن را در ذهن تازه ميکردمـــ آرزوي تکــــــرارشـــــان را ميکردمــــــ در حسرتـــــ بودمــــ ، که اي کــــــاش ...! امـــا حال فهميـــده امــــ خاطراتــــتــــ سَــــمّي بـــيـــــش نبــــــود اينــــــ ســـَــــمـــ را بر دلمــــ ، بــــــر جانــــمــــ ، بر وجودمـــــ تزريق کردي و رفـــــــــــــــــــــتـــــــــی سمي که از آن از بوي تـــن هرزه و نَجــــــس اتـــــــ اســــتــــنشاق ميشـــد من را با آن مسموم خودتــــــ کردي مسموميتـــــي که نتيجه ي آن نـــــه مــــــــرگــــ ، و نــــه راحــــتـــــی بـــود بلــــــکه فــــلـــج شدن بـــــود ، فـــــلــــج شدن زندگيــــ بـــــود ديگران برايــــمـــــ پــــادزهر هاي زيادي تــــجــــویـــز کردنــد امــــا دُز سَــــمــــِ تــــو چنان بالا بود ، کــــه خدا نيز جــــَوابــــمـــــ کــــرده حالا ديگر خاطراتــــتـــــ کابوسي بيش نيستـــــ و حال آرزو دارمـــــ که اي کـــــــاش ...!
Power By:
LoxBlog.Com |