نفریــــــــــــــــــــــــــــــن
تولدم مبارک...
تقویم ورق می خورد تقویم و می رسد به روزی که آمدنش ، هیچ کس را خوشحال نمی کند ،حتی خودم را....... تولدم را جشن می گیرم با یک کیک تنهایی چند شمع اشک و یک کادو ،پیچیده به اندوه. تولدم مبارک. این اولین و آخرین تبریک تولدم بود،خودم به خودم. ولی تولدم مبارک نیست ..... شبِ تولد من است و من دلم غم دارد،غم جوانی ام... هر سال این روزها دلگیر و آشفته میشوم... چقدر کار ناتمام،راه نرفته باقیست... جز خودم چه کسی افق آرزوهای مرا می بیند؟ پهنایِ سادگی هایم را ؟ دل دیوانه ام را؟ دلم گرفته از این یکسال هایی که چون باد می گذرد، شب شده و شهر در سکوت می رود و من هنوز در فکرِ کودکیم.......
| Power By:
LoxBlog.Com |
من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من
من خودم بودم و یک حس غریب
که به صد عشق و هوس می ارزید
من خودم بودم و دستی که صداقت می کاشت
گر چه درحسرت گندم پوسید
من خودم بودم و هر پنجره ای
که به سرسبزترین نقطه بودن وا بود
و خدا می داند سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود
من نه عاشق بودم و نه دلداده گیسوی بلندو نه آلوده به افکار پلید
من به دنبال نگاهی بودم که مرا از پس دیوانگیم می فهمید
آرزویم این بود... دور اما چه قشنگ
تا روم تا در دروازه نور
تا شوم چیده به شفافی صبح ...
اما افسوس !!!