نفریــــــــــــــــــــــــــــــن
چه سیاحتی می کند شهوتِ نگاهت در خطوطِ اندامم و نت های آهنگِ برهنگی را بر پوستم می نویسد دستِ هوسبازَت و رقص ِنوازش ِ انگشتت و صدای مبهمی از سیم های بریده ی آه به آه ه ه ه شـــــ ـرمنده عزیزم... من اجازه نمی دهم عشقِ من در وجودت نطفه بندد، نامی برایش انتخاب نکن هی تو!... بوسه هايم را عشوه هایم را زمزمه هايم را وقتی که سر بر شانه ات می گذارم باور نکن... تا روزی است که پیدا کنم معشوقِ حقیقی ام را . آه... نفرتِ تو در ذهن ِ من رشد می کند همچون یک جنین در رحم یک راهبه یک قدیس مقدس است یا یک حرامزاده نمی دانم!!... وسوسه ی خیانت 10 9 8 . . وشمارش معکوس تا مرز جنون...
و حس ِ وحشتِ من آغشته به اشتیاقِ تو، تویی که برای طعم قرمز رژ اَم شرع را زیر پا گذاشتی
| Power By:
LoxBlog.Com |
من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من
من خودم بودم و یک حس غریب
که به صد عشق و هوس می ارزید
من خودم بودم و دستی که صداقت می کاشت
گر چه درحسرت گندم پوسید
من خودم بودم و هر پنجره ای
که به سرسبزترین نقطه بودن وا بود
و خدا می داند سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود
من نه عاشق بودم و نه دلداده گیسوی بلندو نه آلوده به افکار پلید
من به دنبال نگاهی بودم که مرا از پس دیوانگیم می فهمید
آرزویم این بود... دور اما چه قشنگ
تا روم تا در دروازه نور
تا شوم چیده به شفافی صبح ...
اما افسوس !!!