نفریــــــــــــــــــــــــــــــن
وقتی نگاهت بر اندامم ثابت میماند میبینم هرزگی را در چشمانت که چگونه دودو میزند وقتی مرا در آغوش میگیری فاجعه ای آغاز میشود که ای کاش هیچوقت پایان نداشت اما افسوس...وقتی تو تمام کثافت های وجودت را خالی کردی رانده میشوی از بهشتی که تن هرزه ام برای خود ساخته است
| Power By:
LoxBlog.Com |
من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من
من خودم بودم و یک حس غریب
که به صد عشق و هوس می ارزید
من خودم بودم و دستی که صداقت می کاشت
گر چه درحسرت گندم پوسید
من خودم بودم و هر پنجره ای
که به سرسبزترین نقطه بودن وا بود
و خدا می داند سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود
من نه عاشق بودم و نه دلداده گیسوی بلندو نه آلوده به افکار پلید
من به دنبال نگاهی بودم که مرا از پس دیوانگیم می فهمید
آرزویم این بود... دور اما چه قشنگ
تا روم تا در دروازه نور
تا شوم چیده به شفافی صبح ...
اما افسوس !!!